Celem niniejszego artykułu była próba wyodrębnienia czynników decydujących o rozmiarach uczestnictwa
dzieci i młodzieży w różnych formach turystyki organizowanej przez PTTK oraz zbadanie działalności programowej oddziałów
i kół PTTK, które wydają się mieć kluczowe znaczenie z punktu widzenia podnoszenia aktywności turystycznej
w regionach. Istotnym celem było zbadanie czy funkcjonowanie Szkolnych Kół Krajoznawczo-Turystycznych PTTK w macierzystych
regionach ma wpływ na wzrost aktywności turystycznej.
W celu uzyskania informacji na temat roli turystyki w podnoszeniu aktywności turystycznej regionu przeprowadzono badania
ankietowe na grupie uczniów uprawiających turystykę w SKKT PTTK. Celem badań była diagnoza stanu aktywności
turystycznej dzieci i młodzieży – członków SKKT PTTK.
Motywami, które przyciągnęły dzieci i młodzież do podjęcia działalności turystyczno-krajoznawczej były: chęć zabawy,
możliwość odprężenia się po nauce oraz możliwość zdobycia nowych umiejętności i wiadomości oraz technik turystycznych.
Badania wykazały, że dzieci i młodzież szkolna najczęściej poświęcają na aktywność turystyczną od 2 do 10 godzin tygodniowo,
w przeważający stopniu odbywa się to w weekendy. Na udział w turystyce dzieci i młodzieży wpływa fakt, że
zajęcia są interesujące.
Wśród form turystyki organizowanej przez Szkolne Koła Krajoznawczo-Turystyczne PTTK dominuje udział w wycieczkach.
Formy turystyki jakie oferują w działalności koła SKKT PTTK przeważa turystyka piesza: nizinna i górska. Dużą
popularnością cieszy się też imprezy na orientację.