Choroba ta stanowi najczęstszą przyczynę otępienia u osób powyżej 65. roku życia.
Ocenia się, że w Polsce choruje na nią około 250 tys. osób, a na świecie aż 30 mln.
Częstość zachorowań wzrasta wraz z wiekiem, który jest bezspornym czynnikiem ryzyka wystąpienia otępienia alzheimerowskiego.
Celem Światowego Dnia Choroby Alzheimera jest uświadomienie społeczeństwa w zakresie objawów i stanu chorego na Alzheimera,
ponieważ ta choroba to nie jedynie utrata pamięci,
ale również mnóstwo powikłań, często niezrozumiałych dla opiekunów.
Kiedy mózg płata figle
Na początku to zwykłe roztargnienie, nieuwaga, brak koncentracji, niekończenie zdań, czy ich częste powtarzanie. Wydaje nam się wówczas, że nasz bliski nadal funkcjonuje normalnie, gdy tymczasem to choroba właśnie zaczyna siać spustoszenie w mózgu, które w przyszłości uniemożliwi mu wykonywanie najprostszych czynności i znacznie obniży jakość życia. Dzieje się tak, ponieważ dochodzi do stopniowego uszkadzania i zanikania komórek mózgowych, co powoduje
pogarszanie ogólnego funkcjonowania człowieka.
Wszystko o objawach
Człowiek chory na Alzheimera ma nie tylko problemy z pamięcią, ale również przestaje się zachowywać tak jak do tej pory. Dosłownie zaczyna gubić się w otaczającej go rzeczywistości. Potem coraz rzadziej ma ochotę rozmawiać z kimkolwiek, najprawdopodobniej z powodu trudności z doborem odpowiednich słów, zamieniając je na gesty. Nie ma ochoty na cokolwiek, co wymagałoby od niego skupienia, zatem przestaje pisać, czytać, oglądać telewizję, słuchać radia, a także majsterkować, szydełkować, gotować, sprzątać, zmywać, a nawet myć się. Zaczyna natomiast tracić kontrolę nad czynnościami fizjologicznymi. Do tego pojawiają się napady złości i agresji względem innych osób, które przestaje rozpoznawać. Zapomina również, kim są najbliżsi.
Choroba Alzheimera nie jest jednak bezpośrednią przyczyną śmierci, są nimi natomiast powikłania takie jak np.: zapalenie płuc, udar mózgu, zawał serca, czy zakażenie dróg moczowych.
Czy można leczyć bez lekarstwa? Nie ma testów pozwalających na jednoznaczne rozpoznanie choroby, a diagnoza rozpoczyna się od starannie zebranego wywiadu dotyczącego pacjenta oraz jego rodziny i wykluczenia innych przyczyn otępienia. Często konieczne jest też wykonanie badań obrazujących struktury mózgu, tj. tomografia komputerowa.
Chociaż wciąż nie ma leku na Alzheimera, można pomóc choremu, organizując jego czas w codziennej rutynie, ponieważ to pomoże mu na dłużej zachować samodzielność. Chorego należy też zaopatrzyć w plakietkę z imieniem, nazwiskiem i adresem, najlepiej wszytą w ubranie.
Wiele osób oddaje pacjenta do specjalnych zakładów, jednak dowiedziono, że chory, wyrwany ze swojego znanego środowiska, poddaje się chorobie i umiera dużo szybciej.
Zrób to dla SIEBIE!
Alzheimerowi można próbować przeciwdziałać, gdyż istnieje szereg działań zapobiegających chorobie. Należą do nich wysiłek fizyczny i intelektualny oraz utrzymywanie kontaktów społecznych.
Dietą „przeciw” Alzheimerowi jest dieta śródziemnomorska, bogata w owoce, warzywa i nienasycone kwasy tłuszczowe.
Warto jest również pamiętać o wzbogaceniu diety w kwas foliowy i witaminę B12, nie powinno się natomiast nadużywać alkoholu.
Autorzy:
Patrycja Filipiuk, Paulina Klepacka
Zdrowie Publiczne, I rok (studia licencjackie)
Źródła:
www.biomedical.pl
www.zdrowie.med.pl
www.promedica24.pl